سلاامی یک باره برای اولین اپ تو سال جدید.پونزدهم فروردین(دو روز بعد از برگشت مسافرتی)چن بار نوشتمو و سند زدم اما به نظرم لوکس بلاگ ریز اختلالی داشتو بیخی شدم.امروز ساختو تنظیم وبلاگی که سفارش شده بودو انجام میدادم که یاد وبلاگ خاک خورده ی چندین چن سالم افتادم که گاهی با افراطی بازی روزانه تا ده عنوان مطلب ارسال میکردم و گاهی با تفریط چن ماه یه بار در وبو باز نمیکردم.با وجود اینکه شوق ذوق چن سال قبل حتی یه سال قبل نیس اما سعی میکنم وبلاگی که چن مدت قبل با هیجان ساختمو و ایمیل خاصشو درس کردم و پا برجا نگه دارم.دیروز تونستم فلش پلیری که مدتیه در تلاش برای راه اندازی تو اندروییدمم تنظیم کنم و برای اولین بار ملودی داخل وبو یه دور گوش کنم.خوندن مطالب و خاطرات که ذره به ذرهسرشار از دله و حس کنار اهنگ مورد علاقه تو پس زمینه وب حال خوبیه.با حواشی وقت نوشتن چن خط خاطره و دل نوشتو نگیرم.از عید شرو کنیم و ریز ریز میرسیم به امروز.عید امسال مثل سال قبل با مسافرت و شروع شد که قبلش برای خالی نموندن جای بازدید عیدمون یه سر رفتیم خونه مامانبررگ که خاله و فسقلاش اونجا بودن.نیم ساعتی نشستیمو در اخر با روبوسی خط جاده رو گرفتیم-پیش به سوی امام رضا-طی راه مشابه همه سال مسافرت نوروزی بودو اتفاق تو چشم برویی نیفتاد.سر راه یه سر به حضرت معصومه و خانواده داداشم زدیم.سه روز از عیدو تو قم گذروندیم.روز ششم بود رسیدیم مشهد(تو رانندگی عادی منهای سه روز موندن تو قم باس روز پنجم میرسیدیم مشهد که با رانندگی فوق بالای بابام شب روز ششم تو مقصد پیاده شدیم:-D )تو مشهد هم مث باقی روزای جامونده ی مسافرت عادی بود تا دو روز اخر که دعوا بین باباو یکی از مغازه دارا پی گرف.که اولین خاطره ی بزن بزن تو مسافرتمون ثبت شد.نمیشه گف بزن بزن ولی کمتر از اون نبود(من بابام مامانم رفتیم برا زیارت که مامانم سر راه پارچه دید.قصد خریدشو کرد.من و مامان رفتیم داخل مغازه و بابام طبق معمول موند کشیک بیرون مغازه:-D .مامانم پارچه و رنگ مورد نظرشو انتخاب کردو شاگرد مغازه پارچه رو برید و با مبارک باشه و غیره بسته کرد.مامانم پنجاهی داد به فروشنده.از جایی که به اندازه کافی پول برای خرد کردن پنجاه تومنی تو صندوق مغازه نبود فروشنده گف باید از مغازه های جوار حلش کنه.تو این بین دو تا مشتری اومدنو به دید نمایشگاه چن دور تو مغازه زدن.نیم ساعت تو مغازه با معرفی پارچه ها توسط مغازه دار به الکی مشتریا گذشت که در نهایت مامانم گف کارمونو حل کن بریم.فروشنده دید ما عجله داریم به دوتا مشتری بعدی گف اگه قصد خرید ندارین بفرمایین مشتریامو را بندازم.با بیرون رفتن اونا مغازه دار رو به مامانم گف راحت شدین مشتریارو پروندین.حین رفتن برای خرد کردن پول توهین به اقلیتا کرد.با شنیدن جمله ی اخر مامانم داد سر مغازه داره کشید که پارچه برای خودتو هف جدت پولو بده بریم.پارچه که تو پلاستیک دستم بود انداختم رو میز.مغازه دار با داد دوبرابر مامانم (با فرض اینکه دو تا خانم رفتن خرید و کس و کار پیشون نیس)گف نمیدمو پارچه بریده شده و فلان فلان.بین بحث بابام وارد شد که دلیل داد و دعوا رو بفهمه متوجه توهین شد.پولو که دست پسره بود قاپیدو گف عن خوردی با تربیت کنندت پارچه رو بریدی.دعپا شدت گرف که با اومدن صاحب مغازه و پادرمیونیش و معذرت خواهی شاگرد مغازه مسعله رفع شد).بعد این ماجرا دو روز مشهد بودیم و دوازدهم از امام رضا وداع کردیم.با عزم بابام یه روزه رسیدیم اردبیل.یه دور خونه ی مامانبررگم برای دادن سوغاتا و دیدنش بعد سیزده روز رفتیم.از روز چهاردهم روزای معمولی شروع شد.دو هفته بعد خ عروسی دختر عمم بود که دو سال قبل به مراسم عقدش رفته بودیم.برای حنا بندان لباس لازم نبود و تنها نیاز برای شب عروسی(کفش و پیراهن) شد. حنابندون خوب گذشت اما عروسیه روز بعد(پنجشنبه)،عن شکل.با حاضر شدن و رفتن و بکوبو برقصه اوایل مجلس تا مشکلی که وقت شام به وجود اومد مجبور شدیم برگردیم خونه.برای شنبه کنفرانس ریشه انقلاب با موضوع نقش زنان در پیروزی انقلاب اسلامی داشتم که دو روز قبل مراسم مطالبو گرفته بودم (روز دوشنبه برای خرید کفش رفته بودیم سر راه تحقیقو از کافی نت با یه تیر دو نسون زدیم:-D ) شرو کردم به خوندن و نوشتن روی کاغذ.شنبه سه درس کلاس داشتن که ریشه انقلاب اخریش بود و وقت کافی برای مرور دوباره موضوه تحقیق وجود داشت.ساعت پنج سر کلاس نشستیم.استاد کمی درس دادو اسامی و از الف تا جایی که فرصت شد خوند.یکی یکی پای تخته برای ارایه کنفرانس رفتیم(برعکس کنفرانس قبلی که بد وضع گذشت.اینبار کاملا رلکس بود.دلیلشو حالا و حالام نتونسم کشف کنم).باقی افرادی که وقت برای دادن کنفرانسشون نبود قرار شد روی برگه امتحان ورقه های تحقیقشون ضمیمه شه. با نزدیک شدن امتحانا و رسیدن فرجه ها کلاسا تعطیل.سه تا از درسایی که پش سر هم تو سه روز افتاده بودن خوندم.امتحانا رو دادیم و با معدل 16/77 پایانیه ترمو امضا کردیم.تمومی امتحانا با شروع دو روزه ی رمضون بود(رمضون امسال مثل نوروزش مث همه سال گذشت با یه اتفاق.اینکه داداشم سنگ کلیه داشت و یه هفته بابتش رفت و امد به دکتر داشتن و در نهایت سنگ شکنی کردن).امسال علاوه ی کلاس طراحی که سالای قبل دنبالش بودم،فکر رفتن به باشگاه هم اضافه شده بود که در نهایت موفق به ثبت نام تو کلاساش نشدم و رو کلاس طراحی تمرکز کردم.مث سالای قبل دنبال اموزشگاه بودم که نهایتا شماره از نت پیدا کردمو زنگ زدم و ادرسو شرایط گرفتم.حضوری برای ثبت نام رفتیم که گفتن از اول تیر کلاسا شرو میشه.گذشتو با زنک زدن از طرف موسسه ی هنری کلاسا دو روز به عید فطر شرو شد.سه جلسه از کلاسا رو رفتم.از جایی که هدف اصلیم از شرکت تو این کلاس،طراحی چهره بود جلسه سوم دربارش از استاد سوال کردم که گف طراحی چهره ندارن.دلیلی به ادامه و هدر کردن وقت و هزینه پای کلاسی که نوک سوزن علاقه ای بش نداشتم نبود.با دادن پول سه جلسه،قرار به این شد ترم پاییزه تو کلاس چهره شرکت کنم.روزا گذشت تا هفت روز قبلی که داداشمو خونوادش بعد از سه سال اومدن.بر عکس سه سال قبلی که با توجه به جو بد خونه داداشم تو خونه بند نمیشد و امسال بیشتر اوقات تو خونس و فقط دعوتایی که از فک و فامیل داره میره.جمعه این هفته بعد از چندین سال ما+داداش و خانوادش+خاله و فسقلاش-داییم خونه مامانبررگم بودیم(دلیل نبود داییم این بود:پنجشنبه قرار شد بریم بیرون و اینبار هرکی برای خودش ظرف غذا بیاره.که خالم گف چرا باید هر کی خودش بیاره گف نمیاد و به دلیل کمبود جا قرار شد نریم بیرون اما ناهار خونه مامانبزرگ مث هر هفته دایر بود.به داداییم که برنامه ریز اصلیه گفتیم و ایشون با خیال اینکه جمعه یه سره کنسل شده با دوستش قرار گذاشته بودن جمعه با هم باشن به این ترتیب جمعه این هفته با نبود خانواده داییم گذشت).دیروز دختر خالم که عروسی پسر بزرگشه کارت دعوت حنا بندان و عروسی اورد.مراسمش چهار شنبه پنجشنبه این هفتس.لباسا امادس و ساعت شماری برای رسیدن چهارشنبه مونده برامون.اخبارو صوانح برجسته ی چن ماه نبودم این بود.عمری بود و حوصله ای دوباره سرو پامیزنیم به وب.بای تا درود

 سلاامی دوباره جات.خوبم.خوشم.سلاامتم.از دیشبی که پست چن خطی گذاشتم تا امروزی که جمعه س و طبق معمول ناخوداگاه کسل کننده ترین روز.درسه فرقی با روزای دیگه نداره بخصوص چن روز اخر که برا نزدیکی عید همه شدن خونه نشین ولی در هر صورت جمعه ست و جمعه.بخوای نخوای صب تا شبش مسخرس.دو روز مونده به تحویلو چرای نداشتن هیجانو نمیدونم.البته همه ساله همینه و تا لحظه اخر تغییری تو احوال رخ نمیده.در حال حاضر مامانم با ماشین بافندگی کار میکنه و اوضاعه جمعه رو بدتر میکنه(کسل کنندگی)

برای اولین بار از چهارشنبه سوری بگیم:

صبح روز سه شنبه داییم به خاطر کاری که داشت دختر داییمو تحویل ما داد.از جایی که قرار بود برا دختر داییم دو رنگ از لاکایی که داشتمو براش بگیرم(ابی تیره و روشن)وقتو مناسب دیدمو با هم رفتیم بیرون برا خرید دوتای مورد نظر.تصمیم نداشتم ابی روشنو بگیرم چون مغازش فاصله بیشتری داشت از خونمون.مغازه اولی که فروشنده لاک ابی تیره بود تا اطلاع ثانوی قفل زده بود دره مغازه.برا دس خالی نبودن راهو گرفتیم رفتیم تا فروشنده لاک روشن.از شانس کوچولوی کناریم مغازه باز بود.خریدو انجام دادیم.موقع برگشت لوازم ارایش فروشی که قرار بود لاک تیره رو ازش خریداری کنیم قفلو باز کرده بودو ولی رنگ‌ مورد نظرمون نبود.که با یه رنگ لاک دست از پا درازتر برگشتیم خونه.البته قرار شد رنگ دیگه لاکو براش بگیرم که خواستش نصفه نمونه(وقتی رنگ لاک موجود نبود ازش پرسیدم رنگ دیگه نمیخوای که به امید گیر اوردن ابی تیره گف نه.بعد رسیدن به خونه و ناامیدی امیدو پشیمونی از حرفش اینو گف).ساعت یازده بود برگشتیم خونه.در حال چرت بازی با دختر دلایم بودیم که یاد همیشه ای که موقع اومدنش اهنگ میذاریمو بالا پایین میپریمو خوشی میسازیم افتادم.از جایی که منبع اهنگا خواهرمه رفتم ازش بگیرم که درگیری ریز میز بالا گرف.از طرفی مامانم بابت در هم بر هم بودن خونه و اشپزخونه میگف پاشین خونه رو تمیز کنین که به جنجال اوج داد.ما بین کوچولو تماشاچی بود.وقتی دعوا خوابید(اصولا دعوامون تو دومین اتیش میکنه و اتیش خاموش میکنه:-D )مامانم رف حموم.خواهرم رف سمت اشپزخونه و من با جارو برقی افتادم رو فرش و موکت.دختر داییم اجازه خواس از لاکام استفاده کنه که با قول هدر ندادن لاکا اجازه صادر شد(هربار لاک زدنش ده بار هر ناخنو میزنه پاک میکنه تا خوب در بیاد.که اگه تو ده بار موفق بشه وگرنه نشت میکنه به یازده بار:-D ).به جارو کشیدن خونه ادامه دادم که تا نیم ساعت کارش تموم شد.رفتن پی لاک زنی دختر داییم.از جایی که موفق به زدن درسش نشده بود شلوار گیر من شد.ساعت شده بود دوازده.مامانم برا خرید چهارشنبه سوری رف بیرونو بابام پایین مشغول تمیزی پارکینگ.اهنگو از خواهرم گرفتمو بعد مقداری رقص با دخی داییم کورس خوانندگی گذاشتیم با هر اهنگ یه دور صدا دادیم بالا.کار با اهنگ تا ساعت دو کشید.برا ناهار دخی داییم کوکو با برنج خوردو منو خواهرم به دلیل سرما خوردگیمون تخم مرغ اب پز.بعد ناهار کاهو شستم خوردیم.باباو مامانم اومدن که ساعت حدود سه بود زنداییم زنگ زدو گف دختر داییمو اماده کنیم که رسیده(قرار بود داییم بیاد دنبالش.چون کار باباشزود تموم میشدو میخواس اینجا بیشتر بمونه به مامانش گف بیاد).بعد رفتن دختر داییم رفتن سراغ کار همیشگیم گردش تو گوشی تا شش شب که موقع اماده شدن برا مراسم بود.مامانم مشغول تو اشپزخونه بود که منو خواهرمو برا کمک بش صدا زد.چن تا ظرف بود که شستمو رفتم پی حاضر شدن.لباسامو پوشیدمو دوباره رفتم اشپزخونه.داداشم بمبایی که با تایید جمعی قرار شده بود بخره رو اورد.مامانم یک دو سه کارای اشپزخونه رو انجام دادو بعد امادگی بقیه رفتیم حیاط برا اتیش کردن.هوا دوباره مسخرگیش گرفته بودو برف میبارید مجبور شدم از رو لباس کت بپوشم.بعد سی چهل دیقه برگشتیم خونه.سفره شامو اماده کردیمو با اومدم بابابزرگم که طبقه بالا با داداشم تنهاس خوردیم.بعد جم و جور شام نوبت اجیلا و مخلفات و قسمت عشقیه چهارشنبه سوری بود.بعد پذیرایی و فیض بردن همه داداشو بابابزرگم رفتن.منو خواهرم کادویی که یه ماه قبل به عنوان کادوی روز مادر گرفته بودیمو دادیم به مامانم(روز مادر دوازده فروردینه.از جایی که خونه نیسیم پیشی تدارکاتشو انجام دادیم).با هر وسیله ای که از پاکت کادو میاورد بیرون زیرا که بابت سلیقش بود صد تا تشکر میکرد.بعد بقیه خوردو خوراکا بساطو جم کردیم هر کی رف پی رختش و لالا

برف و سرمایی که درسه نعمت خداس ولی با مزاجم ساز نیستو زیاد بدم میاد ازش تا امروز و حالایی که دارم مینویسم ادامه داره.دو روز مونده به عید کاموا تن کردم.در حال حاضر صدای شکمم تو گوشه که تا ناهار یه ساعت مونده.زیاد نوشتم.ممکنه طول عید اینجا باشم ممکنه نه.بستگی به حوصله و درجه تنبلیم داره.اسفند امسال وبم شد سه ساله.به خودشو خودم تبریک میگم.روزاو خط نوشته های زیادی توش داشتم.به نحوی شده صفحه خاطرات برام.دفتر مجازی سه سالگیت مبارک-_-.بای

 سلاام.بعد ایامی وبلاگو از خاک خوری در اوردم.از یه طرف سرما خوردگی که چن روزه بدن گیر شده و عضله جاتمو چیز میز کرده.از یه طرف مودم خراب شده و اجبار به استفاده نت همراهه از یه طرف سایت نوعی ایراد داره و موقع login نیاز به چن بار وارد کردن کد امنیتیه.جمع سه تا سه نقطه کرده رو عصب مصب.نت گردی میکردم یاد اینجا افتادم گفتم سری زده باشم.سه روز مونده تا تمومی 94.خوشحالیشو ناراحتیش هم وزنه.بابت خوشحالیش .1.اوایل وبلاگ نویسی گفته بودم که امسالم شامل میشه.2.رفع تنبلی از من.هر سال چیزی کم زیاد میشه.امسال تنبلی مثبت شد روم که به امید بالایی با رفتن  امسال این خاصیت میره.نمیره ولی احتمالا کم شدنش بالای نوده.ناراحتیش برا گذر زوده زمانه.زمان همیشه میگذره ولی زود دیر داره.مث چند سال قبلی که خبر از گذشت زودش نداشتم.امروز دلم بد اوضاع تنگ شده بود برا نیمباز.اولین چت مجازی که بعد چتروم ازش استفاده کردم.خاطرش فوق زیاده.برنامه زیاد اومده ولی فک نکنم بتونه جای اونو بگیره.امکاناتش محدود بود که این محدودیات باعث جای زیادش تو دل بود.نیمباز به کنار یاد لاین سه سال قبل که اوایل بودو پستایی که میذاشتم افتادم(امروز همه گذشته جات اومده بودن عید دیدنی:-D ) که مشابه مطتلب اولیه وبلاگه و اگه بود میخندیدیم.ز عید امسال بگم : روال سه سال اخر میریم مشهد.البته قبلش قم که زیارتی از داداشو خانوادش داشته باشیم.دلمون زیاد تنگ شده برا کوچولو.چن روز میمونیمو حرکت به سوی عشق.عید امسال نسبت به سال قبل تغییرات زیادی کرده.تعدادش کمه ولی وسعت تعداد کمش زیاده.زیاد نوشتم.از جایی که تنبلیم عود کرده این مقدار زیاد اومد برام:-D .بای تا های